Het is rustig…, heel rustig, de meditatieve beweging van de voorbijgaande wolken is door het raam zichtbaar. Iedere avond weer is het speciaal om het schouwspel van de zonsondergang, het spel van licht en wolken via het kader van het raam bij mij thuis te ervaren. Het heeft iets meditatief, soms zelfs een spirituele ervaring. Iedere avond, tijdens de zonsondergang, fotografeer ik het uitzicht te zien door een raam bij mij thuis in Breda. Wat begon als één foto, is inmiddels een reeks van 64 foto’s, 15 maart - 17mei, de reeks zal blijven groeien tot het einde van de quarantaine periode.
Ongeveer een halfjaar geleden heb ik de eerste foto gemaakt van het inmiddels metaforische raam. Toen nog met mijn mobiel, zo af en toe maakte ik een foto. Tijdens dag één van de quarantaine ben ik met mijn professionele camera aan de slag gegaan. Wat begon als een eerste beeld is uitgegroeid tot een prachtige verzameling van de Bredase heldere lucht die elke dag te zien is. De heldere lucht die ik niet eerder op deze manier zou kunnen vastleggen. Nauwelijks vliegtuigstrepen in de lucht en het licht lijkt ook feller te zijn dan voorheen. Het kader van het raam refereert naar de kenmerkende Hollandse luchten van de Gouden eeuw. Het raam staat ook als metafoor voor de tijd waar we ons nu in begeven, het isolement van deze tijd.