De tijd is iets, de tijd doet iets.
Gedachten worden beïnvloed door de processen die ons lichaam ondergaat.
Korouoma: ik wordt wakker, er schijnt een prachtig blauw ochtendlicht binnen. In de verte hoor ik het geruis van het geruststellende water. Het stromende water is de leidraad van de wandelroute. Het zorgt voor introspectieve momenten of juist voor zuivere waarnemingen. Maar naast deze fraaie momenten zal het mij vooral van het nodige vocht voorzien. Het is zichtbaar in verschillende gedaantes. Hard geruis met een troostend karakter, als een blauwe horizon door het donkere dennenbos, of een open plek in het bos. Een open plek wat ruimte en licht weergeeft, waarin de tekening van de wind het ritme van de tijd laat zien.